podziewać się – podziać się
- podziewać się – podziać się
podziewać się – podziać się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przebywając w jakimś miejscu, nie dawać znać o sobie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie wiadomo, gdzie się podziewał tyle lat. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ulegać zgubieniu, przepadać gdzieś, być traconym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gdzie się podział długopis? Gdzie się podziały moje notatki? Gdzie się podziewają pieniądze? {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
podziać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. podziewać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie mieć się gdzie podziać; nie wiedzieć, gdzie oczy podziać [schować]; nie wiedzieć, gdzie się podziać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podziać — dk Xb, podziaćdzieję, podziaćdziejesz, podziaćdziej, podziaćdział, podziaćdziali a. podziaćdzieli, podziaćdziany podziewać ndk I, podziaćam, podziaćasz, podziaćają, podziaćaj, podziaćał, podziaćany «umieścić coś nie wiadomo gdzie, zawieruszyć,… … Słownik języka polskiego
